15.12.04

Op haar jan-boeren-fluitjes

Een dodelijke scenario: mijn moeder in de Aldi. Bij de Aldi hebben ze zoals jullie wellicht wel weten ook non-food producten. Oversized truien, vunzig ondergoed, sneeuwlaarzen etc. Alles in een grote, opengescheurde kartonnen doos gesodeflikkerd (dat mogen ze bij de Aldi, sodeflikkeren, dan scheelt in de kosten). Mijn moeder graait zonder enige gene met twee handen tegelijk naar "die handige sneeuwlaarzen" in de juiste maat. Ondertussen sta ik te trappelen van ongeduld om de winkel te verlaten. MAHAM kom! Ik kan op m'n kop gaan staan, gaan gillen, maar ze is op die momenten verdoofd, in trance, ik weet het niet. Ontoerekeningsvatbaar is er misschien ook een mooi woord voor.
Na een aantal verwoede pogingen om mijn moeder mee naar huis te sleuren, slenter ik vast langs de kassa en vlei me neer op het bankje wat eigenlijk geen bankje is. "De tassenplank". Dat noemen ze een tassenplank omdat het bedoeld is om je zware tas even op te laten rusten zo vertelde de sullige winkelmeneer mij ooit. Ab-so-luut niet om op te zitten. ,,Daar issie nie op gebouwd meFrouw".
Nu goed ik zit daar dus te zitten en de tijd verstrijkt op zn dooie gemakje. Wanneer het donker begint te worden en de kassajuf de kassa afslaat komt mijn moeder op zijn jan-boeren-fluitjes aangelopen.

14.12.04

De gouden naald

Twee jaar geleden kocht ik een jas, een dure jas van een mooi merk. Afgelopen weekend vond ik de jas en ik keek naar de jas. Ik had de jas weggemoffeld op zolder in een doos. Ik was de jas niet trouw geweest en had al veel andere jassen gekocht. Ik keek naar de jas en trok de jas aan. Het model stond me niet meer aan dus fietste ik maandag naar de stad. Naar de man die kleding repareren kan. Ik trok de jas aan in zijn winkeltje en hij bekeek de jas met vakmansogen, twee spelden in z'n mond en een krijtje in zijn hand. Hij krijtte op mijn jas. Ik stond erbij en keek ernaar. Hij zette wat klemmetjes her en der, wees me de spiegel en vroeg me wat ik er van vond.
Het was goed, de jas is weer een jas die ik dragen wil, perfect op maat.