Bieb

Het was de hoogste tijd om eens serieus aan mijn afstudeerscriptie te beginnen. Officieel ben ik al een paar weken bezig, maar veel verder dan een beetje 'research' op internet was ik nog niet gekomen. Vandaag stapte ik daarom op de fiets naar de bibliotheek, want mensen die onderzoek doen die gaan naar de bibliotheek. Door ruzies en onenigheden met bibliothecaressen in het verleden ben ik wat sceptisch over deze boekenuitlenerij gaan denken, maar ik dacht kom kom, het is alweer een aantal jaren geleden dat ik een voet over de drempel zette, ik probeer het weer. Ik parkeerde m'n fiets voor de deur en stapte kordaat naar binnen. Ik besloot maar direct om niet eindeloos zelf te gaan zoeken maar de mevrouw achter de balie te strikken. Ik besprak met haar in het kort mijn wensen, zij tikte wat van mijn steekwoorden in op haar computer en uit de computer rolden enkele boekcodes. Ik hield me dom en liet haar de boeken voor me opsnorren. Alleraardigst was ze en ze gaf me nog een mini-rondleiding: ,,hier staan de tijdschriften (had ik al gezien), hier de cd's en dvd's (wie leent er nou cd's?) en hier de romans" (die lees ik liever vers, maar toch bedankt). Om mijn bibliotheekuitje helemaal tot een succes te maken ging ik er eens lekker voor zitten en haalde koffie uit het automaat. Daar ik vergat een bekertje onder het automaat te plaatsen werd het nogal een rommeltje. De koffie bleek, na 3x 50ct inworp trouwens ook geen succes. Een tafel naast mij zat een (dikke) Surinaamse vrouw met een flinke stapel boeken druk te bladeren. Ik vroeg me af wat ze zocht of studeerde. Waarschijnlijk zat ze zich net als ik gewoon een beetje te vervelen en wilde ze indruk op zichzelf maken. Ik bekeek een boek van mijn stapel: 'interviewen voor markt- en opinie-onderzoek'. Een boek uit 1993. Ook al klinkt 1993 mij nog redelijk 'pas geleden' in de oren, een snelle rekensom maakt duidelijk dat ik een boek in handen had dat 14 jaar oud was. Toen die man dat boek schreef was ik tien jaar en zag de wereld er nog heel anders uit. Ik had er geen fluit aan om het maar zachtjes uit te drukken. Ik werd chagrijnig en toen de Surinaamse vrouw een pot rauwe knakworsten opendraaide was de maat voor mij een beetje vol. Ik raapte alles bij elkaar, stouwde de boeken terug in de kast en liep naar beneden. Ik wilde naar de uitgang lopen, maar mijn benen droegen me naar de informatiebalie en daar hoorde ik mezelf zeggen: "ik wil graag lid worden".
Wat me bezielde mag Joost weten, 36.50 euro en niks wijzer verliet ik de bieb. Een tragische dag.