Schichtig & trots

schich·tig (bn.)
1 schuw

Iedereen heeft wel eens een schichtig moment.
- Enthousiast opstaan en beginnen te klappen bij een voorstelling, erachter komen dat je de enige bent, om er vervolgens schichtig mee op te houden.
- Je denkt een bekende te zien in de stad, je roept zijn of haar naam, om er vervolgens achter te komen dat je de verkeerde voor je hebt. Schichtig kijk je om je heen of iemand je fout heeft opgemerkt en je probeert door te lopen met een gezicht dat uitdrukt: ik was dat niet.

Niet alleen mensen zijn schichtig. Ook dieren kennen zo hun schichtige momenten. Tik op het glas van een aquarium en de vissen schieten er schichtig en, als ik niet beter wist dan dat vissen geen lange oren hebben, als een haas vandoor. Toch is er een verschil. Schichtige mensen weten op het moment dat ze iets schichtigs overkomt dat ze schichtig zijn en dat andere mensen ook zien dat zij zich schichtig gedragen. Vissen daarentegen 'schichtigen' alsof het een lieve lust is en het kan ze minder schelen dan wat dan ook.

Een dodelijke combinatie is een persoon die zowel schichtig als trots kijkt. Mensen kunnen namelijk ook schichtig kijken als er geen schichtige gebeurtenis aan vooraf gegaan is. Zo wees Kaneel mij laatst op school een jongen die op dat moment schichtig & trots om zich heen keek. Ik begreep direct wat ze bedoelde. Nou gaan trots en schichtig helaas maar al te vaak samen, omdat iemand die trots is op zichzelf tegelijkertijd wil benadrukken dat iedereen het eigenlijk had gekuuuuuunt eeeeeeen aaaach zo goed was het nou oooook weer niiiiiet. En die gedachtes maken dat die persoon op dat moment niet alleen trots maar ook schichtig kijkt.
Dodelijk.