Super Glue

De Action is een winkel waar ze goedkope spullen verkopen. Troep
zou je ook kunnen zeggen. Een soort Aldi zonder levensmiddelen.
Verveeld sjokte ik vandaag achter mn moeder aan, de Action in. Ik
liet mijn blik langs “porseleinen” kattenbeeldjes, vaatdoekjes
en dolfijnenschriften gaan.
Plots lachtte een vrolijke geel/blauwe verpakking me toe.

Super Glue
For a classic way of life

De verpakking beloofde dat de glue werkelijk alles wat los en vast zat
(vooral los), vast zou lijmen! Plastic, rubber, leer, glas, hout! Er stonden
ook wat plaatjes op afgebeeld om de boel wat te verduidelijken: hengels,
tassen, schoenen, caravans, boten. Allemaal weer helemaal heel!

Ook mijn moeder was verrukt over deze ontdekking! Wat zouden we
een hoop plezier hebben aan het lijmen! Wat zou ons huis er weer
strak en gelijmd uitzien! Als een haas rekenden we af (5 tubes 1,29euro)
en reden met grote vaart naar huis, alwaar gelijmd kon worden. Met
piepende banden reden we de sperwerhof op, ons verheugend op wat
komen ging.

Dolenthousiast renden we de kamer in. Schichtig keken we om ons heen.
Wat konden we plakken? Opmerkelijk hoe weinig kapotte hengels,
caravans en boten we eigenlijk hadden. Na een tijdje zoeken vond mijn,
moeder, op zolder, nog een oude schoen waarvan de zool hoognodig
gelijmd moest worden.
Aangezien ik altijd nogal sceptisch en negatief had gedaan over spullen
van de Action, wilde ik niet toegeven aan de enkele druppel die volgens
de verpakking genoeg zou moeten zijn. Stoer smeerde ik de lijm meer
dan royaal uit over de kapotte zool. Daarbij gebruikte ik de oude
vingerverftechniek om de substantie in alle hoeken te krijgen. Ik drukte
de delen tegen elkaar alsof mijn leven, en dat van mijn moeder, ervan afhing.
Na luttele seconden begonnen mijn vingertoppen te branden als de hel.
Gillend verminderde ik de druk en probeerde, volledig in paniek, de nu aan
mij vastgeplakte schoen van me af te schudden. Maar dat was nog niet zo
makkelijk. Mn moeder haalde de buurman. Hij zette zich met zijn rechterbeen
schrap tegen de muur en trok met alle macht aan de schoen.

De gruwelijke details wil ik jullie graag besparen, maar ik kan jullie wel
verklappen dat ik weer lekker ouderwets met twee vingers tik.