Weg

Ik ga er van tussen.
Over een week ben ik terug.
Bruin en gelukkig.
Dag schatjes.

Vrrrrrrouwen

Als ik zo mijn periode heb :P kan ik gruwelijk emotioneel doen. Ik jank vooral om groepen mensen. ,,Hoezo nou weer om grote groepen mensen"? Vraag het me niet jongens. Grote groepen mensen bij elkaar op televisie. Als ze gaan klappen of heel blij doen met zn allen sla ik emotioneel helemaal door en ben niet meer te troosten. Heel cliche en vol zelfmedelijden bijt ik dan in een groot stuk chocolade.

Gunst!

Als ik bij toeval een boer laat (ik ben niet gezegend met het uit mezelf kunnen boeren) dan splits ik de boer als het ware op in twee delen en zeg/boer dan: IE AA ED de Goei. Meestal haal ik alleen de eerste IE AA en zeg er dan vol trots Ed de Goei achteraan. Die Ed was ergens een keer keeper op een voetbalveld. Die leus, IE AA ED DE GOEI is ook wel vrij bekend, maar zijn er meer mensen die dat net als ik (nog steeds) vol overgave boeren? Als ik 80 ben (en dement) boer ik dat nog. Dan is iedereen vergeten wie Ed de Goei is en denken ze helemaal dat ik knetter ben.

Nerds

,,Vandaag gelachen!''
Als iemand, en in het bijzonder een vaag bekende, uit het niets, een gesprek zo begint dan moet je kijken alsof je twee enorme bananen in je oren hebt. Wat volgt zijn oersaaie verhalen die voor de ander vooral niet om te lachen zijn. Deze beginzin is bedacht door nerds die aandacht willen. De nerd herken je ook aan het feit dat hij vaak dingen in zichzelf zegt, op een irritant mompelend toontje. Meestal versta je twee woorden helder: och grmbl grmbl problemen grmbl eghehgg. De nerd zit dan niet 'toevallig' echt inzichzelf te mompelen, maar wil alleen maar dat jij dan vraagt: wat heb je voor problemen?
Trap je in de Nerd zijn val dan heb je een probleem. Als je niet pienter genoeg bent om een hele slimme smoes te verzinnen om weg te komen kun je maar beter de de rest van je afspraken voor die dag afzeggen. De Nerd stort nu al zijn problemen bij jou uit. De ware Nerd, weet niet dat hij een Nerd is en probeert ook vaak andere Nerds zwart te maken om een wit voetje bij je te halen.



posted by moos at 11:02 PM

Paniek

Het is een stralende dag. Vanochtend nestelde ik mij in de trein naar Utrecht. Mijn voetjes legde ik ten ruste op het groene bankje voor mij. Genietend van mijn relaxte zithouding arriveerden we in Amersfoort al waar de bom zou barsten. Een vrouw van middelbare leeftijd, zo zou blijken, had het op mij gemunt. Onder luid TSK TSK en PARDON PARDON maakte ze me duidelijk dat de voetjes op de grond moesten en niet op de bank. In een reflex van braafheid schoten mijn voeten van de bank af. Tevreden plantte madam haar tas neer. Pas toen begon het tot me door te dringen dat ik mijn ultra relaxte zithouding aan de wilgen had gehangen voor HAAR. Dat mormel. Demonstratief zette ik mijn (schone) schoentjes weer op de bank. Slinks keek ik haar aan. Ze had niks door en zielsgelukkig staarde ik weer naar buiten. Plots voelde ik hoe een brute kracht aan mijn benen begon te sjorren. ER AF! ER AF DIE VOETEN! Ik hield mijn voetjes uit alle macht op de juiste plaats, maar het was zwaar, heel zwaar. Zij trok aan mijn benen en gilde. Ik probeerde haar nog te kalmeren, want immers mijn schoenen waren brandschoon van onder en ik legde haar uit dat wat bacterien aan de bips helemaal niet erg waren. Is goed voor je weerstand zei ik nog. Maar ik had te maken met een echte gek.
Zij raakte in paniek.
Ik dacht na.
Een krantje onder mn schoenen.
Het kalmeerde haar iets.
Nu was ik op dreef en ik vertelde de dikke mevrouw (ja ze was dik) wat ik pas echt vies vond: vieze vette vlekken op het raam van de trein, veroorzaakt door tegen het raam aan ingesukkelde mensen met een overdreven hoeveelheid wax in het haar. ,,Kijk, daar zie je zo'n vlek", en ik wees het de lelijke mevrouw aan (ja ze was lelijk).
In Utrecht stapte ze huilend uit.

Druiventakjes

Dat je als je rozijntjes eet, soms een keer een op een druiventakje bijt is tot daar aan toe, maar wanneer ik tot drie keer toe zo'n druiventakje in mn chocoladerozijnen vind is voor mij de druiventakjesmaat vol. Bah. Achterop het zakje staat LET OP: kleine kinderen kunnen zich verslikken in rozijnen. Van mij mag deze waarschuwing iets aangescherpt worden. LET OP: kleine en grote mensen kunnen stikken in de druiventakjes die wegens onzorgvuldigheid in sommigen der chocorozijnen voorkomen.
En dan ook nog opscheppen op dat zakje met het feit (?) dat dit Super Select product met de meeste zorg is uitgekozen door Neerlands beste kruideniers. Aan mijn hoela. Plaatsvervangende schaamte voor onze "beste kruideniers" overvalt me. Wat zouden buitenlanders wel niet denken van ons wanneer ze voor de derde keer een druiventakje uit hun keel moeten vissen. Ik zou me kapot generen als ik ernaast zat en zou moeten toekijken hoe zo iemand, zorgvuldig zwijgend en met de ogen rollend, de druiventakjes uit zijn mond zou halen en op tafel zou leggen.

Rommelhok

Moeder vindt mijn kamer een rommelhok. 'Jij denkt maar dat je een lakei hebt die alles voor je opraapt,' zegt ze. Ik denk niks. Ik stap gewoon over de spullen heen. Of ik schuif ze een eindje opzij met mijn voet zodat ik een paadje heb. Ik vind mijn kamer juist heel gezellig.
Moos & Rita

Skippyballen en Loloballen

Vroeger werden mn broer en ik vaak naar buiten 'geschopt'
onder het mom van 'even een frisse neus halen'. Gerust sloot
moeder dan gewoon de deur. Niks geen touwtje door de
brievenbus, niks geen sleutel om de nek. Hup naar buiten
zei moeder dan. Bas en ik wilden liever met de lego.
Binnen.
Nadat we verveeld tien keer de straat waren doorgecrost op
onze fietsjes, de lolo- en de skippybal hadden lek geloloot
en geskippyt en de ballen van andere kinderen hadden
lekgeprikt stonden we weer aan de achterdeur te rammelen.
Maaaaaaaaaaaaaam mogen we naar binnen. Maar moeder reageerde
niet. Zij deed alsof zij Oost-Indisch doof was. Verplicht
doken we de schuur weer in om te kijken of er nog iets
leuks lag waarmee we ons konden vermaken. Soms maakten we
een kar van oud hout uit de schuur, soms probeerden we van
boterbloemen boter te maken en als ik op dreef was stampte
ik bloemblaadjes fijn, deed er wat water bij, stopte het in
een flesje en verkocht het aan de buurvrouw.
Vaak bonden we ook het skateboard met een springtouw achter
de fiets en sjeezden dan opnieuw door de buurt totdat ik
van het skatebord afmieterde en met geschaafde knietjes
terug naar huis strompelde waar moeders ons maar weer
binnen liet.

Bibelebons versje

Speciaal voor jullie mn lievelings versje:

Op de bibelebonse berg wonen bibelebonse mensen.
En die bibelebonse mensen hebben bibelebonse kinderen.
En die bibelebonse kinderen eten bibelebonse pap met een
bibelebonse lepel uit een bibelebonse nap.

Cruisen

De uitlaat van onze auto was kapot dus die brachtten we bij de garage. Om
mobiel te blijven mochten we een andere wagen meenemen. Echt een
super vette ouwe, zwarte, ronkende VOLVO. Een enorme zwarte bak met
enorme leren stoelen. Nu cruisen (spreek uit krrroesu) mn moeder en ik
lekker een beetje rond. Nergens heen maar gewoon lekker cruisen.
Een beetje cruisen kun je alleen doen als je een enorm vette auto hebt,
daarbij is het belangrijk de ramen naar beneden te draaien en de muziek
lekker hard te zetten (GO SHORTY). Verder draag je een zo groot mogelijke
zonnebril en rijd je met een hand aan het stuur terwijl je de andere hand
nonchalant uit het raampje laat bungelen.