Vroeger werden mn broer en ik vaak naar buiten 'geschopt'
onder het mom van 'even een frisse neus halen'. Gerust sloot
moeder dan gewoon de deur. Niks geen touwtje door de
brievenbus, niks geen sleutel om de nek. Hup naar buiten
zei moeder dan. Bas en ik wilden liever met de lego.
Binnen.
Nadat we verveeld tien keer de straat waren doorgecrost op
onze fietsjes, de lolo- en de skippybal hadden lek geloloot
en geskippyt en de ballen van andere kinderen hadden
lekgeprikt stonden we weer aan de achterdeur te rammelen.
Maaaaaaaaaaaaaam mogen we naar binnen. Maar moeder reageerde
niet. Zij deed alsof zij Oost-Indisch doof was. Verplicht
doken we de schuur weer in om te kijken of er nog iets
leuks lag waarmee we ons konden vermaken. Soms maakten we
een kar van oud hout uit de schuur, soms probeerden we van
boterbloemen boter te maken en als ik op dreef was stampte
ik bloemblaadjes fijn, deed er wat water bij, stopte het in
een flesje en verkocht het aan de buurvrouw.
Vaak bonden we ook het skateboard met een springtouw achter
de fiets en sjeezden dan opnieuw door de buurt totdat ik
van het skatebord afmieterde en met geschaafde knietjes
terug naar huis strompelde waar moeders ons maar weer
binnen liet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten