De nerd en het zakdoekje

Nadat het tentamen gemaakt was en ik nog even langs Hilversum was gegaan om wat werk te verzetten keerde ik vermoeid doch tevreden huiswaarts. Tegenover mij in de trein zat een nerd. Zo een met te lange, dunne benen gestoken in een vier maten te kleine broek, een hele gemakkelijke, kortgewiekte coupe, een bril (sja) en iets vooruitstekende tanden. Laptop tussen de beentjes en een in beschermhoes gestoken MP3 speler op schoot. De nerd was verkouden. Dat zag ik zo al wel. Zijn neus was een beetje rood en schilferig en ietwat vochtig om de randjes. En ja hoor terwijl ik zijn griepje nog maar nauwelijks had geconstateerd rommelde hij in een zijvak van zijn laptoptas en haalde er een pakje zakdoekjes uit. Nou moet ik even vertellen dat ik het echt verschrikkelijk vind als onbekende mensen in mijn buurt hun neus snuiten en dat als ik er een week later aan terug denk nog steeds kokhalzende bewegingen moet maken.
De nerd maakte zich klaar, de zakdoek werd uitgevouwen en zorgvuldig weer twee keer opgevouwen, zijn hoofd ging iets naar achter en ondertussen probeerde ik uit alle macht ergens anders aan te denken. Ik had mn vingers in mijn oren kunnen stoppen, maar zo erg ben ik nou ook weer niet. Ik onderging het. Het duurde een eeuwigheid. Diep gorgelende geluiden vanuit het binnenste van de nerd. Net op het moment dat ik dacht onwel te worden hield het op. Goddank. En toen gebeurde het. De nerd liet het zakdoekje niet in de prullenbak vallen, maar net er naast. Op mijn knie. Ik verstarde een ogenblik, de nerd ook en toen gilde ik een soort van Gatver, een hele intense gatver vandaar die hoofdletter en terwijl ik dit zei schudde ik mijn been zo'n beetje heen en weer, zodat de gevulde zakdoek op de grond kwam te liggen. De nerd stamelde sorry en raapte het zakdoekje op om het alsnog in de prullenbak te gooien. Toen zei ik (jawel): "het geeft niet". Nou en of het gaf lieve lezers! Saw 3 was er niks bij.
Ja je maakt wat mee in de trein.