Te slipper besloot ik gister naar de Kuip te gaan. Het was immers warm en ik slipperde er de hele dag al op los. Zo slipperde ik die ochtend naar de stad en 's middags slipperde ik naar Kaneel. Ik vroeg nog aan mn moeder of het verstandig was om te slipper een concert voor 50.000 man te bezoeken. Ja kan best zei ze. En naief moederskindje als ik was luisterde ik naar haar en slipperde ik vol goede moed naar het station. Op station Schothorst stapte Kaneel in en keek met grote ogen naar mn blote slippervoeten. Ze had ook te slipper willen gaan, maar haar moeder had het juist ten zeerste afgeraden. Geschrokken keek ik van mn slippers naar Kaneel en weer terug naar mn slippers. In gedachte zag ik voor me hoe ik een van mijn slippers tussen trein en perron zou laten vallen, hoe 50.000 mensen over mijn voeten zouden hossen en hoe ik uiteindelijk met bebloede voeten en betraande ogen de hele avond bij de EHBO op een ziekenbedje zou moeten zitten, en hoe Marco B. dan even zou komen kijken hoe het met me ging en...en...dat ie dan even een vriendelijke hand op mn zere voet zou leggen...en...
Kaneel stelde nog voor om ergens nog snel een stel goedkope schoenen te kopen, maar alle Scapino's en Schoenenreuzen waren al dicht.
Uiteindelijk toch maar gegaan. En het ging wonderbaarlijk goed. Afgezien van wat smoezelig zwarte voetjes aan het eind van de avond, geen zware verwondingen of opengerete voeten. Er moet een engel over mn voeten gewaakt hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten